شهراد صبا

به قلم علی شیرازی (خواننده و آوازپژوه)    روزگاری که هنوز چندان نه دنیای دیجیتال اینچنین همه گیر شده بود و نه آدمی اینقدر اسیر فناوری شده بود که دیگر وقت سر خاراندن نداشته باشد (و شب و روزش به پرسه زدن در دنیای مجازی بگذرد) زندگی سرشار از عادتهای دلپسند همه روزه بود. نشانه رسیدن دو نفر به همدیگر سلامی بود که به قول سهراب کوچه­ای را فتح می­کرد و هم کلامی با چشم توی چشم شدن آمیخته بود. در آن روزگار که هنوز نه فست فود غذای اصلی جوانها و نوجوانان شده بود و نه این آهنگهای قمر در عقرب موسیقی شنیداری شان را تشکیل می­داد صداهای صددرصد انسانی «آواز» همیشه دل از شهراد صبا...